برای اخذ تابعیت یک کشور باید حداقل ۵ سال اقامت آن کشور را داشته باشید. اما اگر شما ۲۰ سال هم با ویزا در کشوری زندگی کنید نمی‌توانید درخواست پاسپورت کنید. همچنین برای تقاضای پاسپورت باید زبان و جغرافیای آن کشور را امتحان بدهید و حتی اگر هم قبول نشدید نگران نباشید، می‌توانید هر چقدر خواستید دوباره درخواست کنید.

ویزا: تفاوت هرگونه ویزایی (توریستی، تحصیلی، کاری و…) با داشتن اقامت یک کشور بدین گونه می‌باشد: ویزا برای انجام کاری خاص و در مدت زمانی خاص صادر می‌گردد. در طول این دوره شما تقریبا هیچکدام از حقوق شهروندان آن کشور را ندارید. مثلا اگر ویزای کاری بگیرید پس از پایان مدت ویزا باید به کشور خود بازگردید و حتی اگر اقدام به تمدید ویزای خود کنید، دولت آن کشور موظف نیست ویزای شما را تمدید کند. در همین مثال وقتی شما در حال سکونت در آن کشور هستید معمولا (بستگی به نوع ویزا و کشور مقصد دارد) نمی توانید حساب بانکی داشته باشید یا حتی برای خود یک ماشین یا خانه بخرید.

اقامت: خود در دو نوع موقت و دائم است. در واقع با داشتن اقامت هر کشور (چه دائم چه موقت) شما با شهروندان عادی آن کشور هیچ فرقی از لحاظ شهروندی و حقوق اجتماعی ندارید. تنها تفاوت های داشتن اقامت با تابعیت (پاسپورت)، در چند مورد است: نداشتن حق رای، نداشتن حقوق بی‌کاری و همچنین نداشتن مزایای پاسپورت آن کشور. البته لازم به ذکر است که اگر شما مثلا اقامت یکی از کشورهای خوزه شنگن را داشته باشید، سفر شما به آمریکا، استرالیا و کانادا خیلی راحت تر می‌شود.

تابعیت: تقریبا داشتن تابعیت یک کشور به معنی داشتن پاسپورت آن کشور است (قوانین کمی متغیر است). با داشتن تابعیت هر کشوری تمامی محدودیت هایی که در بند بالا ذکر شد را نیز نخواهید داشت.

برای دریافت ویزا حتما همراه با پاسپورت به سفارتخانه یا کنسولگری کشور مورد نظرتان در کشورتان مراجعه کنید; چرا که سفارتخانه شما را صرفا با پاسپورت می شناسد و احراز هویت می کند امکان این که مثلا با ارائه شناسنامه و کارت ملی بتوانید ویزا بگیرید وجود ندارد ، دقت کنید که پاسپورت اتان حداقل 6 ماه اعتبار داشته باشد. از آنجایی که پروسه اخذ ویزا زمان بر است، هرگز آن را به لحظات آخر موکول نکنید و سعی کنید برای دریافت ویزای مسافرتی اتان را در اسرع وقت اقدام کنید.

ویزا انواع مختلفی دارد که براساس هدف اعلام شده از سوی شما و ارائه مدارک برای اثبات آن صادر می‌شود. ویزاهای رایج عبارتند از: ویزای توریستی،‌ دانشجویی،‌ تجاری، ‌پژوهشی و…‌ پس اکیدا توصیه می‌کنیم از ابتدا باید روادید دریافت شده توسط مسافر، مناسب فعالیت مورد نظر (تجاری، توریستی، دانشجویی یا هر نوع دیگر) باشد. در غیر این صورت ممکن است مسافر در طول سفر دچار مشکلات احتمالی شود.

با توجه به گزارش های برنامه توسعه سازمان ملل متحد مهاجرت به نفع کشورهای فقیر هم می باشد و شاید شما از چنین اماری تعجب کنید. با در نظر گرفتن آنچه که در بازار آزاد جهانی وجود داشته این گونه به نظر می آید که نیروی کارمازاد کشورهایشان را که تقاضا برایشان کم بوده، رها کرده و به دیگر کشورهای می روند که برای آنها تقاضا زیاد بوده است.

مهاجرت های بین المللی سبب کسب مهارت و اموزش می گردد. یکی از کشورهای که در سال های اخیر نام آن برای مقصد مهاجرت زیاد شنیده می شود کانادا است که البته مزایای مهاجرت به این کشور نرخ  پایین تولد در آن می باشد که به آسانی قابل مشاهده است.

این طبیعی بوده که کشورهای فقیر برای از دست دادن نیروهای متخصص شان هیچ تمایلی ندارد ولی برای برطرف کردن این مشکل ،این راه حل نیست که نیروی که در یک جا اماده است را بکار نگرفت یا از کار کردن محروم کرد بلکه شواهدی وجود دارد که نشان می دهد مهاجرت های به این شکل می تواند به مساعدت کشورهای فقیر بینجامد.